We bestelden 1 pizza (meenemen) bij de schuin overburen: La Collina
Het was echt een groot appartement met 3 slaapkamers, waarvan 2 met 2-persoonsbed. Beide opgemaakt met dekbed en 1 kussen. We besloten snel dat we allebei een eigen kamer wilden.
Vandaag roggevolkorenbrood brood en kruimelgebakje met room gekocht bij de bakker. Alle supermarkten waren dicht en dit was de enige bakker in de buurt op slechts 6 minuten lopen (maps). Hij was populair, want buiten stond een rij met circa 10 mensen, een tafeltje met koffie en taartschaal onder een stolp met stukjes gebak om te proeven.
Na het ontbijt liepen we de geplande wandeling van Komoot over de Agnesberg en rondom en bij het kasteel Wernigerode. De Wetterradar had een flinke bui voorspeld rond 12 uur. De bui begon zachtjes, dat was eigenlijk wel en lekkere afkoeling. We hebben nog even gekeken in de buurt tot de regen heftig werd. Thuis geluncht met het gebakje als toetje.
Om 3:15 liepen we door wernigerode, langs de Western Thor waar we de bushalte zochten waarmee we naar ons volgende onderdak in Braunlage zouden vertrekken. We zagen diverse straten met mooie vakwerkhuizen, liepen langs een kerk, leuke eettentjes, heel veel restaurants. De meeste winkels waren dicht, maar bij een Turks winkeltje op straat stonden bakken met fruit. Ik kocht er bulgur, paprika, drie tomaten, een komkommer, koolrabi en een blikje humus en 1 uitje voor €10. Ik maakte daar een lekkere maaltijd van met cup a soup champignons. We aten rond 18 uur. Ik belde 's middags tijdens ons biertje op het marktplein onze gastvrouw. Ze had nog niet gereageerd op mijn mail over de ontbrekende handdoeken en het kapotte peertje in de lamp in Maartens kamer, ook wilde ik graag extra toiletpapier en een droogdoek. Ik kreeg een man aan de lijn die het zou doorgeven. Belde Iwein nog. Hij zit met Nathalie in mijn appartement, hij had wat spullen uit zijn eigen huis meegenomen en ze hebben het er naar hun zin. Ze hadden gelopen van Meijendel naar Scheveningen en terug. 's Avonds keken we op mijn mobiel naar Zomergasten.
uitzicht vanaf Agnesberg
Oude secoya
Bier op het marktplein
Van Treseburg naar Thale door het Bodetal
Met de bus vanaf de marktplaats (3 minuten lopen) naar Alrode in 1 uur. Daarna 15 minuten wachten en met de bus naar Treseburg, waar we bij de eerste halte uitstapten.
We negeerden de restaurantjes en begonnen de mooie wandeling langs de rivier de Bode. Het was best druk met mensen en ook kinderen. Er waren genoeg bankjes en relingen waar het steil was. We liepen vaak hoog boven de Bode langs. Uitzicht op mooie schluchten. Weinig toilet gelegenheid, gelukkig was er halverwege een restaurant met toilet.
Bijna alle tafels bezet en eigenlijk wilden we ook wel doorlopen naar Thale, dus liepen we door zonder iets te gebruiken.
Op weg naar het station kwamen we eerst langs een kooitjes-lift naar de Hexentanz, waar we voorbij liepen. Even later langs een stoeltjeslift, die naar Rassboden ging. Voor €6 pp gingen we nu wel naar boven en kregen een prachtig uitzicht op het hele Bodedal. Boven maakten we nog een wandeling van zeker een half uur.
Daarna weer naar beneden met de stoeltjeslift en ver uitzicht op het vlakke land in het noorden.
We moesten nog ruim een half uur wachten op de bus 260 naar Wernigerode Imker Thor. Bij de Edeka supermarkt boodschappen gedaan.
bij het restaurant
uitzicht vanuit stoeltjeslift
Komoot. Tijd: 04:44 Afstand: 16,4 km Stijgen: 350 m Dalen: 350 m
Met bus 270 om 09:52 vanaf Helgauer Platz naar Stapelburg, halte stapelburger Strasse. Vanaf daar door de Blankenburger Strasse langs de Eckerbeek. Heel mooi slingerend paardje, af en toe een beetje modderig. Daarna ging het pad van het beekje af en kwamen we langs Jungborn. Een groepje pipowagens en twee grotere huizen met handgemaakte houten meubels. Dit was in 1899 een kuuroord. Mannen en vrouwen waren gescheiden en vooral genoot men van de natuur ook in hun nakie. De weg hierna werd helaas saaier, een brede rechte weg met heel af en een auto fietsers en wandelaars. We kwamen nog langs een Pappen (papier) fabriek.
We zagen hier wel hele mooie en volle bossen met beuk, eik, berk en esdoorn. Halverwege na een flinke klim in de hitte met uitzicht op dode dennenbomen was er een uitspanning waar we samen een halve liter alcoholvrij witbier namen en een gebakje met kruisbessen.
Daarna klommen we nog een klein stukje en daarna was het vooral afdalen, steeds over een brede gravelweg. Helemaal beneden werd het weer een bospaadje langs de Ecker. We gingen nog even zitten bij Jungborn op een bankje voor we het laatste half uurtje naar de bushalte liepen. De bus vertrok om 16:52. Dat was de enige bus na 13.52. We moesten er nog een half uur op wachten. In Wernigerode deden we wat boodschappen bij de Biothek. Thuis maakte ik een maaltijdsla van een beetje Chinese kool, koolrabi, rode ui, komkommer, wortel, feta, slakruiden en een beetje sojayoghurt. Brood erbij en yoghurt met pruimenjam toe. Daarna nog warme chocolademelk.
's Avonds verdiepte ik me in het gebied. Het verbaasde me nl, dat men de natuur hier zo zijn gang liet gaan. Ik dacht dat het ermee te maken had, dat hier de voormalige grens liep tussen oost en west Duitsland. Misschien was er daardoor amper natuurbeheer geweest.
Dat klopte, zie https://nl.harzinfo.de/natuurlijk-landschap-harz/european-green-belt
Lees meer over de Harz.
langs de Ecker
dood naaldbos
brede wegen
Maps
We liepen vandaag langs de Zillerbach vanuit ons huis richting de stuwdam van Zillerbach. We liepen aanvankelijk langs de drukke autoweg, maar even later liep er een breed wandelpad aan de rechterzijde van de beek. We hoorden de weg nog wel, maar zagen hem niet meer.
Maarten voelde zijn knie, die overbelast leek. Gisteren hadden we ruim 16 kilometer gelopen. Vandaag zou iets van 11 km worden naar Elbingerode. Daar was een natuurzwembad met goede reviews.
We kwamen er pas om circa 12:30 aan, deden gelijk onze zwemspullen aan, maar het water bleek ijskoud. We hadden allebei geen zin meer. Na 10 minuten kwam er een schoolklas met kinderen van een jaar of zes die zich snel omkleedden en allemaal het water in gingen. Er waren ook nog twee andere volwassenen, een man en een vrouw. Zij durfden wel en zwommen zelfs. Wat een moed! Wij bleven aan de kant, en vertrokken rond 1:30.
We wilden een ijsje, maar vonden dat niet. Toen met de bus van 14:55 terug naar Wernigerode. Thuis omgekleed en genoten van schepijs (ik nam yoghurtijs en Maarten stracciatella).
Daarna bezochten we het kleinste huis voor €1 pp inclusief enthousisaste toelichting van de beheerder. Hier woonde een gezin met 7 meisjes. De jongste moest er blijven wonen en mocht niet trouwen omdat ze voor haar moeder moest zorgen. Toen moeder overleed, kon ze geen man vinden en bleef zij er in haar eentje wonen. Na haar dood wilde niemand van haar zusters het huis hebben en ook niemand anders wilde het kopen. Het bleef ruim 10 jaar leeg staan en uiteindelijk kocht de gemeente het en knapte het op, want dat was hard nodig. Het hout was deels vergaan. Nu is het een te bezichtigen museum met heel veel poppen en poppenhuizen.
langs de Zillerbach
Elbingerode, natuurzwembad
Kleinste huis
Met bus 270 vanaf Helgauer Platz om 09.43 naar Ilsenburg. We liepen eerst door het plaatsje, wilden eigenlijk wel een kopje koffie, maar het was druk of het café was nog dicht. We kochten twee pompoenbroodjes en gingen op weg. We liepen vanuit het dorp langs de beek de Ilse.
Na 20 minuten circa toch naar binnen bij een uitnodigend restaurant hotel. Hier namen we een cappuccino en maakten gebruik van het toilet. We waren de eerste gasten en moesten omlopen, de deur naar het terras was nog dicht.
Vanaf hier begon een prachtige tocht langs de kronkelende beek de Ilse die flink door stroomde en ook watervalletjes liet zien. Veel informatie borden onderweg. Bij een picknicktafel lunchten we en spraken een echtpaar uit Hannover. Zij wilden naar de Brocken lopen, 600 m klimmen en nog 6,5 km en dan terug. Het leek ons een enorme tocht.
's Avonds ook weer door naar Hannover. De man was wel een diehard die graag dagelijks buiten zwom bij een minimale temperatuur van 14°.
We hadden hen al eerder gezien, ze waren toen op zoek naar het pad naar de Brocken en geloofden mij niet toen ik zei dat ons pad naar de Brocken liep. e hadden dus al een extra stuk heen en weer gelopen toen we wij hen weer zagen bij onze lunch. Daar hadden we een gezellig gesprekje met hen.
Ook Heinrich Heine liep hier, onderweg zagen we een bronzen beeld van hem.
Bij de Remmerhut (uitzicht op de Brocken) spraken we 2 studenten en we wisselden wat ervaringen uit. Ze raden ons het gebied aan vanuit Darlingerode. En ze raden ons ook aan om eens te gaan wandelen in de Schwabische Schweiz, het Elpstein gebergte. Ook zij wilden vandaag nog de Brocken op en dan weer terug naar Ilsenburg.
De weg naar de Brocken leek breder te blijven en saaier, recht toe, recht aan. Dat soort wegen hadden we nu al een paar keer gehad. Onderweg luisterden we bij dat soort wegen soms samen met elk een oortje in naar het luisterboek over Zelenski door Steven Derix op mijn mobiel.
Ook had ik wat last van mijn linker heup, een beetje zeurend gevoel dat ik vroeger vaker had. Op de dagen hierna nam ik meestal mijn wandelstok mee, dat ontlastte de heup en daarna had ik er geen last meer van.
We keerden dus terug bij dit punt (Remmerhut) en genoten weer van deze prachtige wandeling langs de Ilse. Na een half uurtje kwam de bus nummer 274 en waren we rond 4:30 bij de Helgauer Platz in Wernigerode.
We kochten sojayoghurt, een aardappel, een liter sojamelk in de biothek.
Daarna keken we even in het Harzmuseum en in het museum van het Scheve huis. Beide gingen om 5 uur dicht en het was al 10 over half 5, dus gingen we maar naar huis.
Maarten sneed prei en witlof en ik maakte er een maaltijdsoep van met een klein gesneden aardappel, bulgur, bouillon en het laatste beetje hummus uit blik. Heel lekker en vullend.
lunchplek
Ilse waterval
Komoot
Ik had met hulp van de Insa app bus 201 uitgekozen om naar Hasserode Flossplatz te gaan vanaf busstation Ringstrasse. We waren er 5 minuten te vroeg en gingen nog snel even de Edeka supermarkt in voor bananen en appels. Vervolgens zaten we ruim 20 minuten in de bus die ons langs het industrieterrein in het noorden van Wernigerode reed. En opeens herkenden we de halte Westerntor. Hierna reed de bus door naar het westen en het eindstation Hasserode Flossplatz. Het was natuurlijk handiger geweest als wij gelopen waren naar halte Western Thor en vanaf daar de 9 haltes Hasserode Flossplatz hadden genomen. (Maps)
Nu hebben we wel de Hasseröder brouwerij gezien, iets wat op een papierfabriek leek, diverse autozaken en een fietszaak.
De wandeling begon direct vanuit de bushalte en liep weer langs een beek. Na circa een half uur kozen we voor de iets langere maar mooiere weg naar restaurant Steinerne Renne.
Ik blij met mijn stok want het bergpaadje ging steil omhoog. We namen een cappuccino, er waren geen kuchen. We namen een koekje van ons zelf erbij, van de Edeka.
Om een uur of 12 vervolgden wij onze weg naar boven en de volgende pauze was bovenop de Ottokliffen. Met ijzeren trappen klommen we de 65 meter naar boven en hadden een prachtig uitzicht.
Hier was het redelijk druk met mensen. We lunchten, kozen een steil afkortingspaadje naar beneden en liepen over een Bredeweg naar Hasserode.
Onderweg weer geluisterd naar het boek over Zelenski.
Meer over Steinerne Renne, waar ook een concentratiekamp geweest is.
Na 10 minuten wachten kwam de bus en nu stapten we uit bij de Western Tor. We kochten bij de Edeka een grapefruit bier en grapefruit Radler. De smaken verschilden nauwelijks.
Dood hout wordt hier afgevoerd
Otto klif
Ik had een dag eerder geappt dat we graag om 10 uur wilde vertrekken en dan het appartement zouden kunnen laten controleren. Maar om 10 uur had ik er nog geen reactie op gehad en om 10 uur kwam er ook niemand. We vertrokken dus maar. We liepen naar de Western Thor en hadden de bus van 10 42.
Om 11:27 kwamen we aan in Braunlage, de bus was redelijk vol.